W Kazaniu na Górze według Ewangelii Mateusza 7.13-14 czytamy: „Jezus powiedział: wchodźcie przez ciasną bramę; gdyż szeroka i przestronna jest droga prowadząca do zguby i wielu jest tych, którzy nią chodzą. Natomiast ciasna jest brama i wąska droga prowadząca do życia i niewielu jest tych, którzy ją znajdują”.
O jaką bramę chodzi w rzeczywistości?
Nasze ciało odzwierciedla świat ducha. Wszystko jest w nim zamieszczone i może być rozpoznane. Jezus przemawiał do uczni w alegoriach. Alegoria, to tak jak abstrakcja, która łączy wiele rzeczy w jedną całość. Dlatego każde słowo Pisma Świętego należy brać do siebie a nie do ludzi żyjących w dawnych czasach. Słowa Jezusa są żywe do dziś i dotyczą każdego człowieka.
Ciasna brama jest w każdym z nas. To piąty ośrodek gardła. Gardło jest najwęższe w całej budowie fizycznej człowieka. Jest podobne jak „węzeł gordyjski” do rozwiązania trudnych spraw czyli zapętlonych energii karmicznych.
Piąta czakra w ośrodku gardła jest przejściem do świata duchowego. Czakry od 1 – 4 są szeroką drogą, którą podążają prawie wszyscy. To kolejne czakry: przeżycia, seksu, emocji i uczuć. Każdy człowiek je posiada lecz nie wszystkie u każdego są otwarte i czynne energetycznie. Aby przepuścić energie wyżej ponad czwartą czakrę, należy energie niższych ośrodków przetransformować w subtelne wibracje.
Trzeci wymiar, który powoli odchodzi z życia planety, opierał się na rozwoju czakr 1 – 3. W tej chwili ziemia weszła w wibrację czwartego wymiaru i ludzkość szuka doświadczania w sferze uczuć. Co niektórzy prekursorzy rozwoju duchowego wkraczają już w piąty wymiar.
Trzeci wymiar, to świat różnorodności. Stąd mamy nadmiar wszystkiego, co materialne. Najwięcej jest emocji, które tworzą prywatne piekło w umyśle. Czakra gardła ( wąska gardziel w technologii), jest ośrodkiem twórczej ekspresji. Jednoczy energię z 4 niższych czakr i transformuje ją do światów wewnętrznych.
Artyści niższego rzędu wyrzucają najpierw z siebie nadmiar emocji, dzięki czemu powstają dzieła oczyszczające ich przeszłość. Przedstawiają: ból, smutek i cierpienie duszy, które przelewają na swoje dzieła. Takich wytworów artystycznych nie powinno się kupować ani zamieszczać w świątyniach.
Artyści wyższego rzędu od poziomu piątej czakry i piątego ośrodka ( 5.5), tworzą już dzieła abstrakcyjne, które mają głęboką wymowę duchową. Prowadzą do zrozumienia świata ducha i materii.
Kazanie na Górze jest wielkim ponadczasowym przesłaniem dla ludzkości. Ma w sobie wiele mądrości, które po latach na nowo odkrywamy i rozumiemy.
Czakra gardła przybliża do siebie energię yang i yin ( prawa i lewa strona ciała), przez co następuje zrozumienie przychodzące z wytworzonego światła. Dwa bieguny ( + i – ) zbliżają się do siebie i następuje połączenie pól magnetycznych. W konsekwencji powstaje przeskok iskry światła i podnosi się świadomość jednostki. Przychodzi zrozumienie tego, co nie wyrażalne jest w słowach.
Ośrodek gardła jako ciasna brama jest tylko pierwszym etapem wejścia w światy duchowe. Zawsze jest o wiele więcej niż poznaliśmy dotychczas. Człowiek, który nie doszedł do etapu piątej czakry może mieć trudności w zrozumieniu idei ciasnej bramy.
Gdy człowiek podąża szeroką drogą, to idzie razem z tłumem, który nie kieruje się własnym rozumem, tylko emocjami. Wyraża absolutne posłuszeństwo swemu przywódcy. Nie analizuje ani nie wyciąga odpowiednich dla siebie wniosków. Jest niewolnikiem zbiorowej świadomości, w którą sam się uwikłał. Zatraca swoją wolność i zdąża do zagłady swojej duszy. Szeroka droga jest drogą zguby, jak powiedział Jezus.
Po przejściu ciasnej bramy, człowiek wychodzi z tłumu. Odnajduje swą indywidualność i wraca do Boga. Widzi światy wewnętrzne i swoich przewodników, którzy go prowadzą w światy duchowe. Człowiek zaczyna być pewny swojej drogi. Stąd powstaje „pewność świętego”.
Ciasna brama oddziela świat zewnętrzny ( materialny) od świata duchowego. Jest to wąskie gardło, które warto poznać i przejść ciasną bramę do nowego życia. Należy najpierw przeciąć swój własny węzeł gordyjski, na wzór Aleksandra Macedońskiego aby wejść do nowego imperium duchowego. To uwolnienie karmy poprzez Sąd Ostateczny nad swoimi błędami przeszłości. Ciasna brama jest przejściem do wolności i połączeniem z własną duszą. To o wiele więcej niż alegoryczne wspomnienie Jezusa.
