„Jam jest obecnością czuwającą” – tak stwierdza  nasza Jaźń  zamieszkała w każdym z nas. Dlaczego mamy czuwać?

Czuwanie  to bycie zawsze gotowym do działania,  nawet   i  w nocy.  To oświetlenie  lampą mroku nocy  aby być przebudzonym.
Jezus w Ewangelii  Mateusza 25.1  –  4.  mówił  o pannach  roztropnych  i  głupich,  że królestwo  niebios   stanie   się   podobne  do  dziesięciu  dziewic,   które  wzięły   swoje   lampy  i wyszły oblubieńcowi na spotkanie. Pięć z nich było głupich a pięć mądrych. Głupie wzięły lampy nie zabrały ze sobą oliwy. A mądre wzięły razem z lampami naczynia  z oliwą.

„Czuwajcie więc, bo nie wiecie, którego dnia Pan przyjdzie” – Mateusza 24.42

Lampy z przypowieści   to nasze czakry,  które są albo świecące światłem ( otwarte) albo w ciemności  ( zamknięte).  Oliwa  to światło,  które dopływa do naszych czakr z głębi kosmosu.  U większości   ludzi    pierwsze  trzy czakry są  tylko otwarte,  natomiast   reszta  jest nieczynna.  Pierwsze czakry są zorientowane na przetrwanie ciała z egoistycznymi  cechami jako istoty trójwymiarowej. Czakra serca ( czwarta)  jest łącznikiem z naszą duszą z Miłością Boga. Łączą się w niej energie niższe ( 3 czakry dolne)   i wyższe ( 3 czakry górne). Serce zbudowane   jest   z   podwójnych   tkanek   a  mianowicie   :  mięśni   gładkich   i   poprzeczno   – prążkowanych. Pierwsze z nich są niezależne od naszej woli i sterowane są automatycznie,
natomiast   drugie   zależą   od   naszej  woli.   Sercem możemy   sterować   ale   na   co   dzień   nie musimy.  Znane   są   zjawiska   świadomego   zatrzymywania   pracy   serca   przez   joginów,   co
wskazuje na ten niezaprzeczalny fakt funkcji serca.

Serce to najważniejszy organ w człowieku.  Powstaje jako pierwsze w najmniejszym zarodku życia embrionie i jako ostatnie umiera. Jest początkiem i końcem. W nim tkwi cała tajemnica życia. W Księdze Wyjścia 25.  Starego Testamentu  jest  opis budowy sanktuarium Boga,  w którym to przybytku Bóg   zawsze przebywa.  Mówi o budowie Arki Przymierza,  która jest dokładnie odzwierciedleniem   naszego ciała, dlatego wszelkie poszukiwania arki na świecie kończą się fiaskiem.W Księga Wyjścia   25.31 –  znajduje się szczegółowy opis budowy 7- ramiennego świecznika ze szczerego złota oraz   siedem  lamp do niego.  „Lampy mają być
zapalone i oświetlać będą obszar przed nimi” – Wszystko to ma stanowić jedną całość. Żydzi zbudowali  7-ramienny  świecznik na wzór  podawany przez Mojżesza,  który odzwierciedla system czakr  w człowieku.  Główne  ramię  jest   rozgałęzieniem na boki  po  trzy  ramiona w każdym    z  nich.  Dokładnie   tak  zbudowane   są  nasze   czakry   i  połączone,  gdzie   z     serca wychodzi główne ramię, rozpostarte na  ramiona boczne. Pierwsza czakra łączy się z czwartą i siódmą; druga z szóstą a trzecia z piątą. Alegoryczny opis z Pisma Świętego, odkrywa nam prawdę   zakrytą    w  nas   samych,   poprzez   umieszczenie   zasłony   jako   przegrody  między miejscem Świętym a miejscem Najświętszym  – Wyjścia 26.31
Zasłona zakrywa i zamyka czakrę serca, która to czakra u prawie wszystkich ludzi na ten moment jest zamknięta. Niewielki ułamek procenta ludzi na świecie tę czakrę ma otwartą. Są   to   ludzie  majętni   i     utrzymujący   prawdziwy   kontakt   z   Bogiem.   Jesteśmy   przecież Świątynią Ducha Świętego i mamy prawo znać własną świątynię, która oświetla nasz umysł.

Odsyłam wszystkich zainteresowanych tematyką czakr do wnikliwego przestudiowania Pisma Świętego cytowanego w powyższym tekście.

Bardzo   łatwo  można   radiestezyjnie   stwierdzić,   które   czakry   są   otwarte   a   które zamknięte  bądź  nieczynne.  Zamknięte   czakry  często wskazują  na  zasiedzenie  przez  obce byty, nieczynne  zaś informują  o  braku  zainteresowania nimi na polu mentalnym. Robiłam wiele pomiarów i stwierdziłam,  że czakra serca i wyższe czakry są nieczynne u większości ludzi. Brak dopływu światła z tajemnej komnaty serca ( czakra 4), powoduje, że czakry wyższe nie otwierają się na świadomość Boga. Brakuje połączenia z naszym duchem (Jaźnią) i dlatego błądzimy, gdyż nie wiemy kim jesteśmy. To wszystko jest dziełem zasłony nałożonej kiedyś w przeszłości. Już czas aby to co ukryte zostało odkryte!

Oto bardzo krótka charakterystyka czakr zależna od przyjęcia przez nas postawy negatywnej bądź pozytywnej:
1. Czakra pierwsza – zorientowana jest na przetrwanie; na twórczość lub niszczenie, braterstwo lub egoizm.

2. Czakra druga – pierwotne instynkty lub oczyszczenie, wznoszenie i sublimacja energii seksualnej.

3. Trzecia czakra – emocje: dramaty i tragedie, które dają jednostce poczucie wyższości nad innymi lub transmutacja osadu emocjonalnego w sferach mentalnych ego.

4. Czwarta czakra – altruizm i bezinteresowna służba lub zimny głaz. Wszystkie choroby serca i okolic czyli piersi, płuca, biorą się z zamkniętej czakry serca. Zawał to skutek skały uczuciowej.

5. Piąta czakra – wyższa twórczość i komunikacja ze wszystkim. Nie oczyszczona energia prowadzi do ziemskich celów i osiągnięć. Natomiast świecąca jasno to twórczość większego formatu i praca dla podniesienia świadomości społecznej.

6. Szósta czakra – Sanktuarium naszego „Ja”. To drzwi prowadzące do innych wymiarów i światów równoległych. Połączenie z duchem i droga do nieśmiertelności, do mądrości kosmicznej. To drzwi otwarte do Świadomości Chrystusowej.

7. Siódma czakra – to klucz do Mocy Boga. Jest to wejście do połączenia z Wszechświadomością czyli z Bogiem.

Czakry działają na poziomie drugiego ciała eterycznego. Jest to poziom energii – bioplazma. Wszystkie czakry zawierają wibracyjne i energetyczne kody pierwotnej Kosmicznej Świadomości. Jeśli są zamknięte, to my jesteśmy zamknięci na świadomość tego kim jesteśmy. Dlatego ważne jest aby czakry były rozświetlone światłem i oświecały nam drogę do Boga. Jezus w alegoryczny opis podał nam jak to zrobić potrzeba, czyli zachować czujność. Czakry otwarte, są wielkim łupem dla istot ciemnych, które tego światła nie mają a
ich potrzebują. Potrzebne są zabezpieczenia przed utratą zdobytego światła. Wszyscy ludzie święci byli ciągle atakowani przez diabła ( istoty ciemności), aby zdobyć ich światło.

Dobrym przykładem był Ojciec Pio, którego atakowały ciemne postacie. Są to duchy ciemności, poszukujące światła po śmierci. Można im pomagać odprowadzając je na swoje miejsce lub tworzyć otoczkę z fioletowego ognia wokół swojej świetlistej aury. Pomoc Jezusa i aniołów jest niezwykle skuteczna, aby uchronić swoje światło. Aby zwiększyć siłę i moc światła należy podnosić jej wibrację, podobnie jak to jest w energii elektrycznej. Moc zależy od natężenia. Wzmocnić można siebie, przez zastosowanie idei : „ Rozświetlam siebie w świetle tak, że pozostaje ze mnie tylko światło”. To oliwa do lamp naszych energetycznych ciał. Bądźmy czujni i czuwajmy nad skarbem „ światłości świata”, o którym jest powiedziane w Kazaniu na Górze.