Holograficzny wszechświat jest zrodzony z gier wielu ludzi żyjących na ziemi czy w kosmosie. Każdy z nas bawi się w tworzenie swojego życia, według własnego scenariusza. Jaki ma program w umyśle, taką grę sobie przedstawia. Co ciekawe, że te gry są często bardzo bolesne i smutne ale wolno się każdemu bawić jak chce.

Kosmiczna zabawa trwa, dopóki umysł się nie przebudzi i wówczas zobaczy, że sam jest autorem swego życia, tak jak wszystko co go otacza. Jesteśmy twórcami zabawy w życie i nie tylko tu na ziemi, ale też po śmierci ciała dalej toczy się gra, według własnego scenariusza.

Jak wyjść z tej gry, która daje ból?


Najważniejsze jest się przebudzić aby zobaczyć, że to tylko gra umysłu. Tworzymy wszystko myślą, mową i uczynkiem. To nie są grzechy lecz zabawa. Ujrzenie tej kosmicznej gry, jest drogą do przebudzenia. Wówczas wszystko staje się płynne i można tworzyć co się zechce, jak z plasteliny. Sztywne i poważne podejście do życia, jest formą w matrixie czyli ego.

Człowiek poważny święcie wierzy, że wszystko co go spotyka, jest czyjąś winą. Osądza wszystkich za swoje niepowodzenia i atakuje aby udowodnić, że zna prawdę. Szczególnie poważni są ludzie wierzący i politycy. To śpiący, którym wydaje się, że mają monopol na prawdę. Wierzą w to, co sprawdzić nie chcą, bo tak ktoś powiedział i zapisało się przekonanie, jako program do działania.

W dobie komputerów, komórek, smartfonów wszystko jest do sprawdzenia i poznania. Internet dał możliwość komunikacji i uczenia się od innych. Prawda dla każdego z nas jest inna w zależności od poziomu świadomości. Świadomość istnieje w „tu i teraz” i określa czas teraźniejszy. Żadna przeszłość ani przyszłość nie ma świadomości, bo nie istnieje. Życie jest tylko świadome. Życie wspomnieniami lub marzeniami jest bezowocne. Usypia człowieka.

Najlepiej być obserwatorem wszystkiego tego, co się dzieje w danej chwili, a zwłaszcza obserwować siebie:
– jaki mam stosunek emocjonalny do danego wydarzenia?
– jak reaguję na to, co widzę?
– jak postrzegam świat wokół mnie?
Wyciągnięte wnioski poszerzają świadome życie i zabawa przebiega już świadomie czyli rozumnie, a nie nieświadomie.

Świadomość wchodzi na miejsce nieświadomych programów, które je wypełniają i nadają sens. Nowa gra i kosmiczna zabawa powinna być świadoma. Wówczas człowiek wie czego chce i jak będzie się bawił.