Tak dużo się teraz mówi o sercu, o miłości bezwarunkowej, ale czy znamy tę prawdziwą ścieżkę do swojego serca? Wszystko we wszechświecie jest synchroniczne, podobnie też w naszych ciałach występuje synchronia. Istnieją światy równoległe, gdzie zachodzą zjawiska falowe, tworzące nasz wszechświat. Dlatego w biblii jest napisane ” jak na górze tak i na dole” – co oznacza, że doświadczamy tego, co mamy doświadczać z naszych innych poziomów niż fizyczny.
Serce cielesne składa się z mięśni gładkich i poprzeczno – prążkowanych, co oznacza, że wszystkie rodzaje mięśni są obecne w sercu. Idąc tym śladem można dojść do wniosku, że energie Nieba i Ziemi są też tam obecne. Harmonia tych energii powoduje stan „0”. Jeśli ktoś wypiera energie materialne i uznaje tylko duchowe, wówczas nie nastąpi zerowanie w jego sercu. Z punktu 0 czyli pustki powstaje wszystko, co jest.
Zatem odrzucenie doświadczeń ziemskich i cielesnych na rzecz tylko duchowych, jest zaburzeniem stanu serca. Oczywiście, że respektując tylko materię a wypieranie ducha, powoduje takie samo zaburzenie.
Widziałam ostatnio jak w miejscu portalowego przejścia na ziemi, te dwie energie tańczyły ze sobą w harmonii. Z ziemi wydostawał się wir, który kręcił się w prawo. Natomiast z nieba w lewą moją stronę podążał ku ziemi. Być może te dwa wiry energii tworzą torus, który jest wejściem do innych wymiarów.
Myślę, że energie, które przepływają przez ciało człowieka, zachowują się podobnie. W ten sposób tworzy się torus w sercu i obejmuje ciało swoimi falami. „Ścieżka serca to droga, którą obiera bardzo mądra i stara dusza. Jest to ścieżka wolna od ambicji oraz idei innych ludzi. Ta ścieżka uszczęśliwia Cię”.- Siła ciszy.
Tylko prawdziwa miłość bliźniaczych dusz uszczęśliwia. Nic innego szczęścia nie daje. Miłość jest aspektem ciszy i przestrzenią Boga. To stan „0” na poziomie umysłu. Serce będące w harmonii nie kłamie. Mówi nam zawsze prawdę. Wystarczy je posłuchać. Ambicja i wyróżnianie swojej osoby oraz wiedzy, prowadzi do rozbuchania EGO duchowego.
Wielcy ludzie o olbrzymiej wiedzy i zdolnościach, nie mieli ambicji aby się pokazywać światu. Anastazja, która żyje w syberyjskiej tajdze, nie jest znana publiczności. Przekazuje wiedzę przez Megre, ojca swoich dzieci, aby uczynić świat lepszy. Czyni tak wiele dobrego poza oczami ludzkimi. Z pewnością jest na drodze serca, ale nawet o tym nie wspomina. Ktoś, kto mówi o miłości, nie jest miłością, podobnie jak o ścieżce serca.
Konstrukt myślowy oparty na umyśle ego, zawsze jest skrzywiony. Natomiast z serca płynie doświadczenie, które objawia fakty. Trzymanie się wielu nauczycieli, bez wglądu we własne mistrzostwo, daje zamieszanie. Jesteśmy osobnym istnieniem, które ma doświadczać życia, aby w ten sposób poznawać siebie. Ograniczanie innych jest ograniczeniem siebie.
Wyparcie czegoś jako złe, jest osądem do doświadczenia. Totalna akceptacja tego, co jest, daje wgląd w rzeczywistość i stanowi mądrość bycia sobą. Ścieżka serca jest akceptacją wszystkiego i wszystkich takich, jacy są. Jesteśmy różnorodnością w działaniu Jedności i mamy prawo żyć w radości.
Wszystko jest w nas: dobro i zło; białe i czarne; niebo i ziemia. Jeśli to zaakceptujesz, to żyjesz szczęśliwie. Tego życzę sobie i Tobie.
