Wiecznie trwa czas teraz, bo jest on rzeczywisty. Natomiast przeszłość nie istnieje w rzeczywistości, ani też przyszłość. To iluzja czasu liniowego. Kiedy przeszłość i przyszłość składają się w wieczne teraz, wówczas powstaje święta chwila miłości. Łączysz się ze swoim Rdzeniem i zanurzasz w świetle. To jest wymiar bezczasowości i wieczności.
Tylko to jest rzeczywiste, gdyż światło w Tobie i mnie jest rzeczywiste. Reszta jest iluzją. Aby tę iluzję uwolnić, potrzebujesz przebaczenia swoich własnych i rodowych osądów, które wylewałeś/ wylewałaś na innych żyjąc przeszłością. Te osądy blokują ci drogę do miłości, do radości i wiecznego teraz.
Materializm polega na tym, że zanurzasz się w czasie liniowym po brzegi i zupełnie nie dostrzegasz chwili obecnej. Materialista żyje swą przeszłością, kiedy zamieniał światło na ciemność. Ta ciemność to wytworzone materialne i widzialne oczami formy, które uważasz za stabilne. Wystarczy więcej światła, aby one natychmiast zniknęły.
Po wybuchu bomby w Hiroszimie z ludzkich ciał zostały jedynie plamy na ścianach domów. To uwolnione światło z atomu rozświetliło ciemność, a tym samym zniszczyło formę czyli opakowanie duszy. W każdym atomie pierwiastka jest dojście poprzez antyneutrino do tej potężnej, świetlistej energii, która ma zdolność rozświetlania świata.
Zamiast żyć w ciemności form materialnych, lepiej skorzystać ze swojego wewnętrznego światła miłości i rozświetlać świat. Im więcej świadomych istot będzie rozświetlać siebie, tym szybciej świat oczyści się z iluzji przeszłości. Nam istotom świadomym jest dana taka misja, oczyszczania świata z ciemności. Wieczność ma być szczęśliwa dla wszystkich chętnych w nią wstąpić.
Dla innych trwających mocno w materii, chwila teraz jest zabójstwem. To ona ukazuje światło, którego oczy przywykłe do ciemności nie mogą go znieść. Jedni się budzą i chcą być w świetle. Inni uciekają jak robaki do ziemi, aby tylko ich nie zobaczyć prawdziwych.
To przykre, gdyż wszyscy pochodzimy od jednego Źródła, które promieniuje miłością. Każdy z nas gdzieś w głębi swojej Istoty, szuka tej miłości, gdyż nosi wciąż w sobie pamięć tej radości. Miłość do przedmiotów jest chorą miłością, podobnie jak miłość do zwierząt w kontekście partnerstwa. Nic nie zastąpi miłości człowieka do człowieka, mężczyzny do kobiety, gdyż jest to wzorcowa miłość ze Źródła tej potęgi.
Oczekuj tej miłości, by przyszła do ciebie zesłana przez Źródło, które ciągle nią pulsuje w wieczności. Ona czeka na ciebie i mnie, by przebudzić śpiących w materii Istoty. Bądźmy prekursorami w tworzeniu prawdziwej rzeczywistości w „tu i teraz”. To najważniejsze zadanie dla obudzonych dusz.
