Przebaczać to tylko pamiętać miłujące myśli, które były w przeszłości i które są teraz. Przebaczenie to most do Nieba, gdzie jest wieczne szczęście. Z nieprzebaczających myśli nie ma możliwości wstąpienia do Nieba. Każdy z nas będzie tak długo w piekle swego umysłu aż zdecyduje, że ma tego dość. Chce wejść do innego świata bez swoich cieni.

Cieniste postacie zawsze wloką się za tobą, kiedy im nie przebaczasz.
Jak się przekonać, że przebaczyłeś/łaś?
W prosty sposób. Jeżeli nie czujesz już do tych postaci urazu, strachu czy żalu, to znaczy, że one przeminęły. Czujesz wobec nich obojętność. Zazwyczaj odchodzą z twojego życia.

Cienie to twoje wzorce osobowości, które czekają na ich uwolnienie. Osoby, które grały te okrutne role, to tylko aktorzy w grze pozorów w niemym czarno – białym filmie, twojego życia. Jesteś reżyserem tego filmu i sam piszesz scenariusz, powołując aktorów w postaci cieni przeszłości do tej gry. Jest pewne, że gra się skończy, kiedy przebaczysz.

Wówczas przechodzisz przez most na drugą stronę życia i korzystasz z darów boskiej miłości, które czekają od wieków na ciebie. Śmierć niczego nie załatwia, lecz powoduje jeszcze większy strach, gdy postacie ze snów zaczynają grać dalej swój film. Dusza po śmierci ma bardzo dużo lęków, które tworzą skorupę wokół niej. Ona nic nie widzi, tylko swoje lęki.

Nikt z zewnątrz nie może jej pomóc, gdyż nie ma do niej dostępu. Jedynie jej własne przebaczenie tym osobom, które grały role jej przeszłości, usuwa kokon ciemności. Widziałam i odczuwałam proces przebaczenia po drugiej stronie, dlatego piszę te słowa aby uczulić żyjących jak ważne jest przebaczenie. Uwalnia się duszę z więzów i może ona wejść do Raju. To dla niej najważniejsze, co możesz uczynić, aby wyzwolić ją z ciemności.

Cieniste postacie są wytworem ego i zawsze przemawiają za zemstą. To zemsta tworzy niepoczytalne związki, przypominające ci o dawnych urazach, z poprzednich wcieleń o których świadomie nie masz pojęcia. Ego to nazywa miłością, gdyż dla niej oznacza ciągłość procesu życia. Ciało jest tylko narzędziem zemsty i próbą zjednoczenia, aby odgrywać te koszmarne role.

W takich związkach nie widzi się obecnej postaci, tylko czuje się potrzebę zemsty za poprzednie wcielenia. Dopóki nie uwolnisz cieni przeszłości i nie przebaczysz noszonej w sobie od lat zemsty, za przeszłe życie duszy, to nie możesz być szczęśliwy. Przebaczenie jest zawsze aktem zrozumienia tego, co głęboko schowane w podświadomości i zawiera żale do innych ludzi z tamtych lat.

Wyciągnięcie tych traumatycznych wydarzeń na światło dzienne, daje wgląd w życie twojej duszy i możliwość przebaczenia. Jeśli widzisz, że tego już nie ma, to postać ze snu znika. Zaczynasz inaczej postrzegać bliskich, gdyż przebaczyłeś/łaś przeszłości i puściłeś/łaś zemstę. Możesz teraz żyć w pokoju ze wszystkimi, gdyż są twoimi przyjaciółmi.

Twój największy wróg jest najlepszym przyjacielem, gdyż zgodził się zagrać najbardziej przykrą rolę kata dla ciebie. Gdyby każdy człowiek choć raz zobaczył w sesji uwalniania swoje mściwe myśli, wówczas jego życie zmieniło by sens. Ale EGO nie jest tym zainteresowane, gdyż dla niego to oznacza śmierć. Jest ono dyrektorem programów z przeszłości i trzyma swoje królestwo w mocnych szponach, jak każdy z dyrektorów!

Gdy twoja świadomość wzrasta, wówczas wiesz co masz robić i gdzie prosić o pomoc. Zawsze ją otrzymasz, gdyż Bóg słyszy wołanie i z radością ci pomoże. Może nie przebaczyłeś swoim zmarłym i trzymasz ich w piekle?

Masz możliwość puszczenia cieni z przeszłości i grać już radosne role. Tylko decyzja na „tak”, daje ci wgląd w nieprzebaczone myśli i zmienia postrzeganie w prawdę. Świat jest taki jaki myślisz, że jest. Zmieniając siebie, zmieniasz świat na lepszy. Ludzie wokół ciebie zmieniają się, gdyż są uwolnieni od czarodziejskiej gry z przeszłości.

To bardzo proste, możesz: postrzegać świat oczami lęku, nienawiści i zemsty lub widzieć oczami miłości, pełni szczęścia i radości. Te dwa światy są dla każdego z nas dostępne, zmieniając kierunek patrzenia. Im więcej masz miłości, tym więcej widzisz świata radości. Miłość pojedynczego człowieka, powiększa światło świata. Przebaczenie jest kluczem do zamka, gdzie przebywa miłość.